เรื่องราวเริ่มต้นในเมืองแอนแลนต้า ในช่วงปลายทศวรรษที่ 40 ทุกครั้งที่ คุณนาย เดย์ซี ขับรถยนต์เอง บูลี ผู้เป็นลูกชายก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้ เขาจึงต้องจ้างชายผิวชื่อ โฮกี มาเป็นคนขับรถให้คุณนายเดย์ซี แต่คุณนายเดย์ซี ประท้วงด้วยการยอมเดินไปไหนมาไหนแทนที่จะนั่งรถสบายๆ ปล่อยให้โฮกีขับรถตามอยุ่อย่างนั้น อย่างไรก้อตาม โฮกี ก้อหัวรั้นไม่แพ้กัน เพียงแต่วิธีที่เขาใช้ คือ ความสุภาพนุ่มนวล และความอดทน สงครามเงียบ ระหว่างคุณนายหัวรั้น กับคนขับรถจอมตื้อ ดำเนินอยู่หลายปี คุณนายเดย์ซี จึงมีท่าทีอ่อนลง และเริ่มยอมรับสติปัญญาของ โฮกี แม้ว่าเธอจะไม่พูดออกมาตรงๆๆก้อตาม เธอเคยแสดงความไม่พอใจต่อขบวนการเรียกร้องสิทธิมนุษยชน ซึ่งยังเป็นเรื่องใหม่ ในขณะนั้น โฮกี้ จึงเปรียบเปรยให้คุณนายชาวยิงผู้นี้เห็นภาพว่า การที่ ขบวนการ คู คลักซ์ แคลน โจมตีโบสถ์ของคนดำ ก้อเป็น ความรู้สึกที่ไม่ต่างอะไร จากการที่โบสถ์ ยิวถูกโจมตี ท้ายที่สุด ระยะเวลาและความใกล้ชิดก้อทำให้ทั้งสองได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน จนยอมรับมิตรภาพอันลึกซึ้งที่พวกเขามีต่อกัน