นวนิยายเรื่องนี้ เริ่มขึ้นในกรุงปารีส วันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1482 อันเป็นหน้าอีพิฟานี และเป็นวันเทศกาลจำอวด ณ วันดังกล่าว กวาซีโมโด (Quasimodo) พนักงานลั่นระฆังประจำมหาวิหารนอเทรอ-ดาม ซึ่งมีรูปกายอันพิกลพิการและหลังค่อม ได้ปรากฏกายต่อสาธารณชน เพราะเขาได้รับรางวัลเป็นมงกุฎสำหรับ “ราชาแห่งคนเขลา” (Pope of Fools) ในวันนั้น นางแอสเมรัลดา (Esm&233 ralda) หญิงนักร้องระบำชาวยิปซีผู้มีรูปโฉมงดงามเช่นเดียวกับจิตใจของนาง ได้ครองหัวใจของชายทั้งหลาย รวมถึง ร้อยเอกเฟบุส เดอ ชาโตแป (Ph&339 bus de Ch&226 teaupers) และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กวาซีโมโด และเจ้าคุณโกล็ด ฟร็อลโล (Claude Frollo) ผู้เป็นอัครสังฆานุกร (Archdeacon) แห่งมหาวิหารนอเทรอ-ดาม และเป็นบิดาบุญธรรมของกวาซีโมโด เจ้าคุณโกล็ดยอมละเมิดวินัยสงฆ์ เพื่อความใคร่ทางกามารมณ์ของตน เขาสั่งให้กวาซีโมโดลักตัวนางแอสเมรัลดามา แต่กวาซีโมโดถูกร้อยเอกเฟบุสและกองกำลังจับตัวและช่วยนางแอสเมรัลดาไว้ได้ เสียก่อน ศาลพิพากษาให้ทวนกวาซีโมโด แล้วนาบด้วยเหล็กร้อน ฝูงชนพากันมาชมดูการลงโทษกวาซีโมโด และร้องร่ำเย้ยหยันแสดงความเหยียดหยามและสาแก่ใจ แต่เมื่อนางแอสเมรัลดาเห็นว่ากวาซีโมโดออยากน้ำ นางก็ฝ่าผู้คนเข้าไป แล้วส่งน้ำให้ดื่ม นี้ยิ่งทำให้กวาซีโมโดรักนางมากขึ้น แต่นางแอสเมรัลดากลับรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเมื่อเห็นความอัปลักษณ์ของกวาซี โมโด
