ความคาดหวัง
ภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดตัวขึ้นพร้อมกับความคาดหวังจากผู้ชมทั่วโลกที่จะได้เห็นสตีฟ จ๊อบส์ มีชีวิตโลดแล่นในจอภาพยนตร์ และคาดหวังภาพยนตร์ที่มีบทแน่น การดำเนินเรื่องที่เหนือชั้น ความสมบูรณ์แบบและความสนุกแบบฮอลลีวู๊ด แต่ต้องทำความเข้าใจไว้ก่อนเลยว่า JOBS เป็นหนังอินดี้ที่เกิดจากการรวมตัวกันของแฟนๆ ที่อยากทำหนังออกมา เรียกว่าเป็นหนังของสาวกสตีฟ จ๊อบส์ ที่ค่อนข้างทำมาเพื่อเอาใจสาวกเป็นส่วนใหญ่ จึงไม่แปลกที่เราจะเห็นคำวิจารณ์มากมายจากทั้งในต่างประเทศและในประเทศที่รู้สึกว่าบทหนัง “อ่อน” เกินไป เหมือนหยิบเอาเรื่องราวส่วนที่เด่นๆ ของชีวิตของสตีฟ จ๊อบส์ บนแกนชีวิตที่ชื่อว่าแอปเปิลมาฉายให้ดูเป็นฉากๆ และส่งผลให้ตัวหนังมีความไม่สุดสักทาง จะเป็นเรื่องราวของตัวจ๊อบส์ก็ไม่ใช่ จะเป็นเรื่องราวของแอปเปิลก็ไม่สุด อย่างไรก็ตาม เหล่าสาวกทั่วโลก รวมทั้งผมในฐานะที่ติดตามสื่อต่างๆ เกี่ยวกับจ๊อบส์ การได้ดูหนังเรื่องนี้ก็เป็นอีกหนึ่งสื่อที่นำเรื่องของจ๊อบส์มาแสดงให้ได้หายคิดถึง และทำให้เราได้เห็นเหตุการณ์สำคัญโดยเฉพาะช่วงโปรเจค Macintosh ให้ได้สัมผัสเนื้อหนัง ก็ต้องยอมรับอีกว่า แม้หลายส่วนของหนังทำได้ไม่ดีอย่างที่คิด แต่ก็มีหลายส่วนที่ดูแล้วรู้สึกถึงความตั้งใจของทีมงานและทำออกมาได้ดี